Peter d'Hamecourt (1946) begon zijn journalistieke carrière in 1966. De journalistiek voerde hem over de hele wereld, maar sinds 1989 vestigde hij zich in Moskou. Hij leidt daar een bureau dat journalistieke producties levert aan onder andere de NOS-televisie en -radio, Twee Vandaag, Nova, Algemeen Dagblad en VRT-televisie en -radio. Zijn werkterrein beslaat de hele, voormalige Sovjet-Unie en brengt hem soms daarbuiten, zoals Afghanistan.

Russen zien ze vliegen (2007)
Een reis van communisme – via perestrojka naar Poetinisme
In de laatste dagen van de Sovjet-Unie wemelde het van de vliegende schotels boven het ondergaande rijk. Rusland herrees onder Boris Jeltsin. De kennismaking met de democratie en de vrije markt in de Jeltsinjaren waren een nachtmerrie, zelfs de vliegende schotels sloegen op de vlucht. Sommige Russen werden stinkend rijk, de meesten streden om het hoofd boven water te houden. Met president Poetin kwam er stabiliteit, zonder al te veel democratie. De rijken werden nog rijker. De armoede nam af, maar de vliegende schotels kwamen weer terug, want Russen hebben een liefde voor het ongelooflijke. Vergeet het Kremlin, luister naar de Rus zelf. Dit zijn schetsen over een samenleving vol filosofen. Achttien jaar heb ik het Russische leven inmiddels opgesnoven. De verbazing houdt nooit op.

(Wereldomroep, Frans Regtien 26 september 2007)
‘Russen zijn creatief, maar zien ze soms wel vliegen’
Russen zien ze vliegen. Zo heet het boek van NOS- en Wereldomroepcorrespondent Peter d'Hamecourt dat deze week in Sint-Petersburg is gepresenteerd. D'Hamecourt woont en werkt bijna twintig jaar in Rusland. Zijn tweede boek na Moskou is een gekkenhuis is een reis door de Russische samenleving onder glasnost, perestrojka, Jeltsin en Poetin. De titel verwijst naar de tijd dat het heel slecht ging met Rusland. Het land werd toen van alle kanten belaagd door vliegende schotels. (…)
Exotisch
Het verhaal zegt veel over het soms nogal exotische gedrag van Russen, vindt d'Hamecourt. "Men laat zich graag meevoeren door allerlei zaken die niet te verklaren zijn. Het Westen kan soms heel moeilijk doorgronden wat de Rus nu eigenlijk bezielt, wat hem drijft."  (…)
Het boek is een verzameling van eerder verschenen columns in de krant en op internet. Een bonte aaneenschakeling van veel ellende, corruptie, armoede en drankmisbruik. Je zou zeggen, voor je geluk moet je niet in Rusland zijn.
Imagoprobleem
D'Hamecourt erkent dat het land een imagoprobleem heeft. De Russen weten vaak weinig van de prachtige cultuur in hun eigen land. Ze zouden er volgens hem goed aan doen om die meer te promoten, om zo de beeldvorming te veranderen.
In de eerste jaren van zijn verblijf in Moskou was zijn huishoudster Jelena een onuitputtelijke bron van inspiratie. "Haar voortdurende strijd om toch een maal voor ons te koken, terwijl de schappen van de winkels leeg waren. Daar zijn Russen heel erg creatief in. Iedere keer had ze wel iets in de tas als ze thuiskwam". (…)

Van Moskou is een gekkenhuis – Verhalen over een wereldstad, werden in een half jaar tijd 15.000 boeken verkocht.